Cukinia faszerowana kaszą jaglaną, indykiem i pomidorami.

Sezon na polskie cukinie w pełni. Warzywno to można wykorzystać na wiele sposobów. U mnie dziś faszerowana cukinia. Jest pyszna i taka prosta do zrobienia. Najlepiej jeść ją na gorąco prosto wyciągniętą z piekarnika. Bardzo dobrze smakuje podana z jogurtem naturalnym, a mocną stroną tej potrawy są przyprawy, które nadają jej charakteru: ostra papryka mielona i kurkuma.

Tak przygotowana cukinia jest idealną propozycją na obiad lub ciepłą kolację. Ważne tylko jest aby cukinii nie dusić za długo w piekarniku. Warzywo musi być jędrne i tworzyć "łódeczkę dla mięsa".

Składniki:

1/2 większej cukinii lub 2 połówki mniejszej

ok. 2 szklanek  ugotowanej na sypko kaszy jaglanej

3 mniejsze świeże pomidory

1/2 średniej cebuli cukrowej

2 ząbki czosnku

świeża natka pietruszki

świeży koperek

listki z 4 nie dużych gałązek świeżego tymianku

1 łyżka dowolnego startego na tarce sera żółtego

do smaku: sól, świeżo mielony pieprz, kurkuma, ostra mielona papryka

olej rzepakowy 

ok. 25 dkg filetu z piersi indyka

do podania: jogurt naturalny

Przygotowanie:

Wydrążamy miąższ ze środka cukinii. Cukinie smarujemy po brzegach i w środku olejem, układamy w naczyniu żaroodpornym i wkładamy do piekarnika nagrzanego do 190 stopni. Zapiekamy tak długo, aby warzywo zaczęło  robić się lekko miękkie. W między czasie przygotowujemy farsz. Miąższ cukinii  kroimy na mniejsze kawałki. Mięso kroimy w drobne kawałki. Cebulę siekamy w kostkę, wrzucamy na rozgrzany olej, chwilkę podsmażamy. Pod koniec smażenia do cebuli dodajemy czosnek, oraz miąższ z cukinii, mieszamy, wrzucamy przygotowane mięso i smażymy mieszając od czasu do czasu, aż mięso zacznie robić się miękkie.  Do naczynia przekładamy ugotowaną kaszę dodajemy podsmażone mięso. Pomidory kroimy w kostkę, dodajemy do farszu. Mieszamy. Dodajemy przyprawy, świeże zioła. Dodatkowo dodajemy do farszu 1 łyżkę oleju i mieszamy. Lekko zapieczoną i lekko miękką "łódeczkę cukinii" wypełniamy farszem. Wstawiamy do piekarnika i zapiekamy. U mnie ok. 30 minut. Warzywo musi pozostać jędrne, w przeciwnym razie nasza potrawa będzie się rozpadać. Pod koniec zapiekania z wierzchu posypujemy serem. Podajemy od razu po upieczeniu z jogurtem naturalnym.

Smacznego.

Najlepszy sos z borowików.

Sos idealny! Najlepszy jaki jadłam. Pyszny, kremowy! Warto taki robić w sezonie grzybowym.

Składniki:

0,75 kg borowików 

1/2 większej cebuli cukrowej

1 duży ząbek czosnku

świeża natka pietruszki

świeży koperek

3 łyżki oleju rzepakowego

3 łyżki masła

200 ml śmietany gęstej 18%

5 łyżek piwa pszenicznego

sól

świeżo mielony pieprz

Przygotowanie:

Grzyby czyścimy, delikatnie szybko myjemy zimną wodą, osuszamy ręcznikiem papierowym. Kroimy, kapelusze na paseczki, nóżki na plasterki. Cebulę kroimy w drobniutką kostkę. Na większej patelni rozgrzewamy 2 łyżki masła plus 2 łyżki oleju, dodajemy cebulę i podsmażamy na złoty kolor. Pod koniec podsmażania dodajemy przeciśnięty przez praskę czosnek i razem chwilkę dusimy. Następnie dodajemy piwo, gotujemy chwilkę na większym ogniu. Redukujemy, aż wytworzy się "gęsta emulsja". Dodajemy pozostałą ilość masła i oleju, wrzucamy grzyby i smażymy na dużym ogniu ok. 10 minut mieszając od czasu do czasu. 

Do śmietany dodajemy 2-3 łyżki sosu, delikatnie mieszamy i wlewamy na patelnię z grzybami. Delikatnie mieszamy drewnianą łyżką i na średnim ogniu doprowadzamy do zagotowania.

Gotowy sos doprawiamy do smaku solą i pieprzem, posypujemy świeżymi ziołami.

Wskazówka:

Jeśli grzyby obsmażymy szybko, nie dopuszczając do utraty wody  nie będzie konieczności redukowania na koniec śmietany.  Sos będzie idealnie gęsty, a  jak będzie stygł będzie  bardziej gęstniał, i na koniec w całości obklei grzyby.

Smacznego. 

Magiczna zupa z czerwonej soczewicy.

Przepis na tą zupę znalazłam w książce Agnieszki Maciąg "Smak miłości". Lubię Agnieszkę Maciąg za to, że jest pełną energii, witalizmu, optymizmu kobietą, która kocha żyć zdrowo i świadomie. Dlatego na mojej półce stoją jej książki.  W  książce " Smak miłości" znalazłam sprawdzone przepisy na pyszne, zdrowe i szybkie w przygotowaniu potrawy – mnóstwo pomysłów na śniadania, kolacje, przekąski i desery. I tak przedstawiam Wam zupę z czerwonej soczewicy, magiczną zupę, ponieważ jej smak zdumiewa. Jest tak pyszna, że po pierwszej łyżce człowiek dosłownie zamiera.

Składniki:

200 g czerwonej soczewicy, łuskanej, dobrze opłukanej

1 duża drobno  pokrojona cebula (ja wykorzystałam 1/2 ponieważ nie przepadam za dużą ilością cebuli)

4 posiekane ząbki czosnku

1 łyżeczka nasion kolendry świeżo rozbitych w moździerzu

1 łyżeczka słodkiej mielonej papryki ostrej

2 dojrzałe pomidory obrane ze skórki i pokrojone w kostkę

400 ml (1 puszka) mleka kokosowego

2 łyżki drobno posiekanej trawy cytrynowej (może być świeża, mrożona lub ze słoiczka)

2 listki cytrynowe

3 i 3/4 szklanki wrzącej wody

sok wyciśnięty z 1/2 limonki lub cytryny

1 pęczek posiekanej świeżej kolendry

1 łyżka oleju z pestek winogron (użyłam świeżo wyciskanego z rzepaku)

sól morska, świeżo mielony  pieprz do smaku

Przygotowanie:

Do szerokiego rondla, garnka wlewamy olej, podgrzewamy, dodajemy cebulę, czosnek, trawę cytrynową, oraz rozbite nasiona kolendry. Całość chwilkę przesmażamy tak, by cebula się lekko zeszkliła, ale nie zbrązowiała. Następnie dodajemy opłukaną soczewicę, mleko kokosowe, wrzącą wodę i resztę składników. Całość wolno zagotowujemy i dokładnie mieszamy .Gotujemy na wolnym ogniu około 30 minut, aż soczewica stanie się zupełnie miękka i zacznie się rozpadać (zupa musi być gęsta). Na koniec dodajemy sok z limonki lub cytryny i doprawiamy do smaku solą oraz pieprzem. Gotową zupę posypujemy świeżą kolendrą.

Smacznego!

Aromatyczny, domowy bulion.

Przygotowanie takiego bulionu zajmuje trochę czasu, ale nie można porównać go z gotową kostką warzywną kupioną w sklepie. Taki bulion możemy przygotować w większej ilości i przechowywać przez 4-5 dni w lodówce, używać do przygotowania zup lub sosów. Można również pić sam - bardzo wzmacnia i odżywia!, a ugotowane warzywa wykorzystać do przygotowania sałatki jarzynowej lub zjeść ciepłe jako dodatek do innych potraw.

Składniki:

3 marchewki

2 pietruszki

1/2 średniego selera

1/2 średniej cebuli

1 średniej wielkości por

3-4 średnie ząbki czosnku

2 listki laurowe

kilka ziaren czarnego pieprzu

3-4 ziarna ziela angielskiego 

kilka gałązek natki świeżej pietruszki

sól morska

świeży pieprz z moździerza

2 litry wody

Przygotowanie:

Umyte marchewki, pietruszki, seler kroimy  dowolnie, wrzucamy do garnka, dodajemy pozostałe umyte warzywa, dodajemy ziarna pieprzu i ziela angielskiego, zalewamy wrzątkiem. Doprowadzamy do wrzenia i gotujemy na małym ogniu ok. 1 h. Pod koniec gotowania doprawiamy do smaku solą i ewentualnie pieprzem. Odcedzamy.

Wrzący bulion można też wlać do czystych, wyparzonych słoików, dobrze zakręcić i odstawić do góry dnem. Tak zawekowane można przechowywać w ciemnym i chłodnym miejscu nawet przez 3-4 miesiące.

Pomidorowa z pieczonych pomidorów.

Ma głęboki smak pieczonych pomidorów i czosnku. Lekko słodkawa z posmakiem świeżych gałązek pieczonego  tymianku. Najlepsza jest we wrześniu z mocno dojrzałych polnych pomidorów. Pomidory z innych pór roku nie nadają się. Ja użyłam czerwonych i kilku żółtych. Zupa jest prze smaczna, a przygotowanie jej  bardzo proste.

Składniki:

1,5 kg polnych pomidorów, dobrze dojrzałych

pęczek natki pietruszki

4 duże ząbki polskiego czosnku

kilka gałązek  świeżego tymianku

sól

pieprz z moździerza

łyżka płynnego miodu wielokwiatowego

olej z rzepaku , ja użyłam takiego, który kupuję od gospodyni, która sama "wyciska" z rzepaku,

ale może być też oliwa z oliwek
1/2 średniej cebuli

domowy bulion drobiowy przygotowany wcześniej  ( u mnie przygotowany z 1/2 mniejszego kurczaka z wolnego wybiegu i warzyw: pietruszki, marchewki, cebuli, selera )

Przygotowanie:

Piekarnik ustawiamy na temp. 180 stopni. Pomidory myjemy, osuszamy i przekrawamy na pół (większe na ćwiartki), układamy w blaszce wyłożonej papierem do pieczenia, dodajemy obrany czosnek, pokrojoną w piórka cebulę, na wierzchu układamy gałązki świeżego tymianku oraz gałązki natki pietruszki. Całość oprószamy solą i pieprzem, polewamy miodem i skrapiamy  oliwą. Pieczemy w piekarniku 30 min, aż pomidory puszczą sok.

Upieczone pomidory razem z sosem który się wytworzył przy pieczeniu przekładamy do naczynia, studzimy, a następnie blendujemy. Ja lubię kiedy zupa jest gładka i nie ma grudek, więc dodatkowo zblendowane pomidory przecieram przez sitko.

Przetarte do rondla pomidory zalewamy bulionem drobiowym pilnując, aby zupa miała właściwą konsystencję, nie była za gęsta ale też niezbyt rzadka , u mnie ok. 1 szklanki. Chwilkę podgrzewamy zupę na małym ogniu, dodatkowo doprawiamy solą i pieprzem do smaku jeśli jest taka potrzeba. Podajemy posypaną świeżą, drobniutko posiekaną natką pietruszki oraz ze świeżą ciabattą.

Smacznego.

Ciasto biszkoptowe z borówkami.

Najprostsze na świecie i przepyszne ciasto biszkoptowe z owocami. Robi się je błyskawicznie i szybciutko znika w buziach domowników. Ciasto lekkie, nie przesłodzone, dietetyczne.

Składniki:

5 jaj (temp. pokojowa)

5 łyżek drobnego cukru trzcinowego

5 łyżek mąki orkiszowej jasnej

20 g roztopionego i wystudzonego masła

3 pełne garście borówki amerykańskiej

Przygotowanie:

Piekarnik nagrzewamy do temp. 180 stopni. Tortownicę (23 cm) smarujemy masłem i wykładamy papierem do pieczenia. Jaja wbijamy do naczynia, dodajemy cukier i ucieramy mikserem na puch. Dodajemy mąkę (delikatnie przesiewamy przez sitko). Delikatnie, ale zdecydowanie mieszamy łyżką. Dodajemy rozpuszczone, schłodzone masło i delikatnie mieszamy. Przelewamy ciasto do przygotowanej tortownicy. Owoce, wcześniej umyte i osuszone posypujemy delikatnie po wierzchu i od razu wstawiamy ciasto do nagrzanego dobrze piekarnika. Pieczemy na lekko złoty kolor 15-20 min (do suchego patyczka).

Gotowe ciasto delikatnie wykładamy na kratkę. Podczas pieczenia owoce spłyną na dno, wykładamy więc z formy odwracając je tak aby owoce były na wierzchu.

Smacznego :-)

Grilowane bakłażany.

Grillowany bakłażan jest idealny jako przekąska, przystawka lub wegetariańskie danie główne. Trudno oddać smak tej potrawy na piśmie. Lekko podpieczony, "przydymiony" kawałek bakłażana, z posmakiem ostrości czosnku, kwaskowatości balsamico i delikatnym smaczkiem świeżej zielonej pietruszki jest po prostu pyszny!

Składniki:

1 średni bakłażan (świeży bakłażan poznajemy po zielonej końcówce, części od tzw. listka bakłażana, kolor zielony oznacza, że owoc jest świeży)

oliwa z oliwek

sól

2 nie za duże ząbki czosnku

kilka gałązek świeżej natki pietruszki

sos balsamiczny

Przygotowanie:

Bakłażana myjemy, osuszamy, kroimy na cienkie plasterki. Każdy plasterek delikatnie posypujemy solą i odstawiamy na 10 min. Po tym czasie osuszamy każdy plasterek bakłażana papierowym ręcznikiem (pod wpływem soli na plasterkach pojawią się kropelki wody tzw. goryczki bakłażana).

Rozgrzewamy dobrze patelnię grillową i grilujemy każdy kawałek warzywa, aż z obu stron pojawią się brązowe paski. Grillowane kawałki układamy w płaskim naczyniu.

Przygotowujemy sos: czosnek obieramy i przeciskamy przez praskę. Natkę pietruszki drobniutko kroimy, łączymy z czosnkiem i przekładamy do jednego naczynia. Dolewamy oliwę (3-4 pełne łyżki), i doprawiamy do smaku balsamico- z ilością ostrożnie, żeby sos nie był za kwaśny. Tu decydujemy sami, jak nam odpowiada. Ostrość czosnku i kwaskowatość balsamico muszą ze sobą współgrać, nie może jeden z tych smaków dominować. Delikatnie, dokładnie mieszamy składniki naszego sosu. 

Przygotowane i ułożone w naczyniu plastry grillowanego bakłażana polewamy przygotowanym sosem. 

Tak przygotowanego bakłażana możemy przechowywać kilka dni w lodówce. Należy wtedy plastry ułożyć jeden na drugim, dodatkowo podlać oliwą, z wierzchu posypać natką pietruszki.

 Smacznego!